Geen energie

Geen energie meer?

Loop je leeg op bepaalde personen? Ga je mee in het drama van de ander, of ben jij iemand die advies gaat geven?

Ik behoor zeker tot de laatste groep. Ik merkte het afgelopen week weer.  Het leuke is dat het precies hierover ging. Een voormalige cliente vertelde me over haar puberzoon. Hij is zoveel boos. Wat kon ze nu doen om dat in goede banen te leiden. En ja hoor, daar ging ik. Het ene advies na het andere. Heb je dit al geprobeerd, dat al gedaan. Ik merkte het gelukkig heel snel op en begon te lachen.

Ik herkende het patroon

Ik weet zeker dat ik vroeger doodmoe geweest zou zijn na zo’n gesprek. Niet alleen van het denken wat ze allemaal zou kunnen doen, maar ook door het meeleven in haar situatie. Het voelen van de zware verantwoordelijkheid voor het geluk van je kinderen. De onmacht dat het niet lukt om iets te veranderen. Het boos zijn op jezelf omdat je niet rustig hebt kunnen reageren.

Oplossingen bedenken voor de ander, energievretend.

Je bent heel erg hard aan het werk voor de ander. Maar weet je, dat werkt bijna nooit. Een ander kan zeggen wat ze wil, maar als het niet precies op het juiste moment, met de goede woorden, timing, intonatie en gevoel gezegd wordt, komt het bij de ander niet aan. Zeg nou zelf, dat is toch bijna niet mogelijk.

Afgewezen voelen

Het nare is dat de ander dus niet doet wat jij zegt, of het afwijst. En dan… dan voel je je weer afgewezen. Want je hebt toch de beste bedoelingen. Waarom doet de ander niet wat je zegt. Waarom wijst ze alles af. Als ze nu toch eens zou luisteren. Ze is zo eigenwijs. Ze luistert ook nooit. Begrijpt ze het nou niet? Misschien denk je zelfs, ben ik nou zo slim of is zij nou zo dom…

Dat afgewezen gevoel geeft weer voor geen energie, en zo gaat de neerwaartse spiraal voort.

De oplossing komt altijd vanuit jezelf

Soms heb je het nodig dat iemand je op weg helpt. Gewoonweg omdat je het even niet meer weet. Je niet (meer) bij je Eigen Wijsheid kunt komen. De beste manier is dan vragen stellen. Niet ‘wat denk je zelf’. Want, ‘Hallo, als ik dat geweten had, had ik het al lang gedaan!’
Vraag wat je opvalt. Vraag welke keuzes iemand heeft. Wat de mogelijkheden zijn van bepaalde keuzes. Hoe voelt dat dan, fysiek, in je lichaam.
Dan kan je er achter komen dat een keuze die in je hoofd helemaal niet goed is, wel rust in je lichaam geeft.
Soms kom je er achter dat je hulp nodig hebt. Dat je iets nog niet kan of weet. Dan kan je om hulp vragen, om het te leren.

In dit geval vroeg ik of haar zoon ook een probleem zag.  Dat wist ze eigenlijk niet. Ik vroeg wat haar reactie was. “Oplossingen aandragen om minder boos te zijn.” Ik begon te lachen. Zij ook.

De cirkel was rond

Ze had het alleen even nodig om er weer aan herinnerd te worden dat ook haar zoon alle wijsheid in zichzelf heeft. Net zoals zijzelf.

In de vorige blog schreef ik over leeglopen door mee te gaan in het drama van anderen. 

Ook schreef ik over de gevolgen van het gevoel van verantwoordelijkheid.

Ben je benieuwd hoe ik werk, maak dan een afspraak om eens vrijblijvend met me praten.

Ook is het mogelijk om tijdens een workshop met je verlangens, dromen en verwachtingen aan de slag te gaan.