fbpx

 

mistig onrustig van binnenIk was bezig met een nieuwe banner voor Linkedin en kwam deze foto tegen. Ik wist meteen, deze is het. Mooi van buiten en onrustig van binnen.

We zijn zo gewend om onze buitenkant te laten zien, en dat wat in ons leeft een beetje verborgen te houden. Misschien zelfs zo verborgen dat je zelf niet goed meer weet wat daar is.

Je weet dat de buitenkant mooi is. De omgeving mooi is. Dat alle omstandigheden goed zijn. Er is dus ‘eigenlijk’ geen enkele reden om je zo onbestendig te voelen. En toch voel je je zo.

Een beetje mistig of wazig van binnen. Je kunt niet écht genieten.

Tijdens deze rare dagen en weken komt dat nog eens extra binnen. Waarom niet gewoon verdwijnen in een boek op de bank, genieten van de kinderen die opeens thuis zijn, de tijd die onverwacht over is.

Ohhh, wat ken ik dat gevoel.

Ook ik, nu, heb moeite me niet te laten beïnvloeden door iedereen op social media die zegt dat ik nu de kans moet grijpen om met online programma’s te komen, nu zichtbaar moet zijn, nu in actie moet komen.
Toch weet ik inmiddels dat wanneer ik dat doe om te overleven, ik alleen mijn buitenkant laat zien. Dan verlies ik het contact met mijn kern. Dan wordt het weer wazig en onbestendig in mezelf. Dus ga ik weer verder op mijn eigen-wijze.

Afkicken

Een beetje mistig en onrustig van binnen is natuurlijk dat onbestendige…maar het onbestendige ongemakkelijke verduren, dralen, twijfelen, op en neer lopen door het huis.. het hoort allemaal bij afkicken van doen.
Wanneer we in huis huis moeten blijven kan je gaan merken dat je je rot voelt, ongeduldig bent, ruzie zoekt, boos wordt om niks. Dat hoort er allemaal bij.

Wanneer je blijft vechten tegen het gevoel van door moeten gaan, in actie blijven, zal je lange tijd nodig hebben om af te kicken. Voor je tot rust komt.

Als je weet dat het afkicken is, oude emoties en gedachten die opspelen, dan kun je de ongemakkelijkheid en de mist…(die soms prachtige plaatjes geeft), ook ondergaan.

Vraag jezelf eens af:
Of het waar is dat je dóór moet gaan.
Hoe reageer je als je deze gedachte gelooft.
Wie zou je zijn en wat zou je doen zonder deze gedachte?
Heb het daar eens over met je vriendin, partner of kinderen. Je mag ook mij bellen, appen of mailen.