Verantwoordelijk zijn

Dat was een groot issue in mijn leven.

Ik voelde me voor alles en iedereen in mijn omgeving verantwoordelijk.
Die last was zwaar. Heel zwaar. Het betekende dat ik dus ook alles in de gaten moest houden. Dat ik gevraagd EN ongevraagd advies gaf. Eigenlijk me het liefst overal mee bemoeide. Mijn voelsprieten stonden altijd aan.

Laat los…

Werd er nog wel eens tegen me gezegd. Ja lekker, dacht ik dan. Hoe doe ik dat. Stel dat het mis gaat. Dan moet ik puinruimen en dat kost me nog meer energie en moeite.
Verantwoordelijk zijn betekende ook dat ik het allemaal zelf moest doen. Dat ik GEEN hulp mocht vragen. Want daarmee maakte ik iemand anders verantwoordelijk voor mijn sh*t. En natuurlijk was ik zo sterk dat ik het echt allemaal wel alleen kon.

Bewust

Natuurlijk was dit allemaal niet bewust. Maar tijdens het gesprek met mijn collega, al in september 2017, kwam ik er achter dat dit wel allemaal speelde. We zijn gaan graven naar de wortels van dit gevoel.
Vervolgens heb ik het aangepakt.

Onbewust

Ik leerde dat iedereen weet wat goed voor hem/haar is. Dat je, wanneer je jezelf voor zoveel verantwoordelijk houdt, je jezelf ook boven de ander stelt. Dan is de verhouding niet meer gelijkwaardig. Ik mag vertrouwen hebben, in mezelf en de ander. Ik ben verantwoordelijk voor mezelf. Ik mag doen wat goed voor mij is. Dat is ook goed voor de wereld. Ik mag gewoon doorgaan met ‘spelen’. Ik mag werken op de plek waar ik het hardst nodig ben. Ik mag achter me laten. Ik mag mijn eigen pad wandelen en degene die bij me horen wandelen vanzelf mee. Ik mag in het licht staan en mensen inspireren.
Raar. Het waren dingen die ik natuurlijk vaker gehoord had, vaak ook zelf zei. Maar op een of andere manier kwamen de lessen nu anders binnen. Ik ervoer het met heel mijn lijf, heel mijn wezen, in iedere cel in mijn lichaam.

En nu?

Nu, bijna 2 jaar later, hoor ik iemand praten over verantwoordelijkheid. Ik hoor mezelf, toen.
Nu weet ik DAT het anders kan. Ik weet HOE het anders kan. Ik ben dankbaar dat ik het anders kan.

Waar voel jij je allemaal verantwoordelijk voor?

Ben jij eigenwijs of Eigen-Wijs? Zeg je, zo ben ik nu eenmaal, of ga je de uitdaging aan?
Je kunt met me in gesprek!

Enneh, Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me overigens nog meer hoe mijn visie op opvoeden (=kinderen brengen naar zelfstandigheid) en mijn gevoel van verantwoordelijkheid elkaar in de weg zaten.