Ik herken mezelf niet meer

Winnifred, ik voel dat ik bij jou moet zijn.

Winnifred, zegt de dame aan de andere kant van de lijn, ik voel dat ik bij jou moet zijn. Ik herken mezelf niet meer.

2 maanden geleden, december 2018.
Ik krijg een aanvraag voor een gesprek. We bellen.

Eigenlijk heb ik aan mensen zoals ik een hekel. Ik ben negatief. Ik weet dat ik helemaal niet negatief ben. Ik zag altijd het positieve in mensen. Nu niet meer.
Ik vind mijn baan niet meer leuk. Ik erger me aan mensen. Dat past niet bij me.
Moet ik nu op zoek naar een nieuwe baan?
Maar ik vond mijn werk altijd leuk EN ik weet dat ik er goed in ben.
Ik wil mijn oude ik weer terug. Liefst snel.

Ze wil er echt voor gaan

Ik voel de urgentie. Uit het gesprek hoor ik dat deze dame er echt voor wil gaan. Ze is er klaar mee en klaar voor.
Nou, dan doen we dat, antwoord ik. We beginnen en over 2 maanden ben jij jezelf weer.
Ze lacht. En dat weet je zeker, vraagt ze.
Natuurlijk! Dat is namelijk wat ik doe.

Eigen-Wijs

Eerste week februari. Ze komt binnen. Haar ogen stralen. Ze heeft weer lol. Echt plezier. Niet alleen met haar vriendinnen, maar ook haar werk is weer fijn. Ze vind zichzelf eigenlijk/eindelijk gewoon weer een leuk mens (dat vind ik ook)

Ze is nog steeds die felle dame, die niet tegen onrecht kan. Die op de barricades springt wanneer ze ziet dat iets niet klopt. Maar nu vanuit rust.

Ze niet reageert niet meer vanuit haar emotie

Daardoor is een gelijkwaardig en goed gesprek mogelijk. Ontstaat er contact. Vanuit contact bereik je zoveel meer. Niet alleen in het werk, maar ook privé.

Heb jij ook weleens dat je jezelf niet meer herkent. Merk je dat je vaker negatief bent, niet meer zo geniet als vroeger.
Hoe zou het voor jou zijn als je:

• weer ECHT jezelf bent

• rust ervaart

• je weer helemaal thuis voelt in het werk dat je doet

• net als vroeger weer lol en plezier met je vriendinnen hebt

Daarover wil ik wel in gesprek