hoor ik op dit moment vaak.
Hoe voelt dat, opgesloten zijn?
Gevoelens en gedachten worden vaak aan elkaar gekoppeld, door elkaar gehaald. Die gevoelens kun je heel goed ontrafelen.
Is opgesloten zijn wel een gevoel? Of heb je je gevoel de naam van je gedachte gegeven? Gewoon, omdat wij zo slecht geleerd hebben onze gevoelens te benoemen. Dan kan het heel goed zijn dat je momenteel overweldigd wordt door je gevoelens.
Zou het kunnen zijn dat je de gedachte hebt dat je opgesloten bent/we opgesloten zijn.
Misschien geeft dit alleen al een beetje rust. Gewoon, te weten dat het een gedachte is.
Klopt je gedachte wel
Momenteel wordt afgeraden om naar buiten te gaan. Maar er zit geen slot op de deur, waarvan je de sleutel niet hebt. Er staat geen bewaker aan de andere kant. Je kunt gewoon kiezen om binnen te blijven, of een blokje om het huis te lopen.
Wat voel je dan echt
De gedachte dat je opgesloten bent zorgt voor een gevoel. Dat is voor iedereen anders. Het zou zomaar wel eens GELATEN kunnen zijn.
Hoe voelt gelaten fysiek in je lichaam. Bij mij worden mijn schouders dan naar beneden getrokken. Mijn kin gaat een beetje hangen, mijn mondhoeken ook. Mijn lichaam voelt loom en zwaar.
Met dit gevoel kom je niet makkelijk in actie. Het zorgt ervoor dat je niet zoveel doet.
Zo kun je wat orde in de chaos aan gevoelens brengen.
Dan komt al snel de volgende gedachte: ‘ik kan niets’. Deze gedachte roept waarschijnlijk boosheid of verdriet op. Voel in je lichaam wat de gedachte met je doet.
Klopt de gedachte wel? Kan je echt niets, of kan je net heel veel verschillende dingen doen. Genieten van je kinderen, creatief bezig zijn, andere mensen helpen, sparren met anderen hoe nu geld te verdienen.
De gedachte ik kan niets wordt, zonder onderzoek, al snel opgevolgd door allerlei andere gedachten. Jij beslist of je dat laat gebeuren!
Klinkt dit bekend?
Welke gevoelens zijn er
Omdat er minder afleiding is van onze dagelijkse bezigheden, komen bij de meeste mensen meer gedachtes. En een wirwar aan gevoelens. We leven het leven op een manier, zoals we nog nooit eerder gedaan hebben. Het is dus ook logisch dat je gedachtes krijgt, en gevoelens, die je nog nooit eerder ervaren hebt. Dat kan erg verwarrend zijn. Omdat de meeste van ons niet zo geleerd hebben hun gevoelens te benoemen, heb ik het emotiewiel hierbij gezet. Misschien helpt het je wat meer naam te geven en helderheid te scheppen.
Wil je wat hulp in het ordenen van je gedachten mag je me rustig even bellen of een berichtje sturen.
Herkenbaar, Ik weet Rouw is een breed begrip.
Ik ben 20 jaar geleden mijn proces met “mijzelf aan gegaan.Zoals ik was geworden kon/wilde ik niet verder! Dat dit niet makkelijk zou zijn wist ik.Ik zag wat er gebeurde,ik was mijzelf niet!
– extreme aanpassing
– onderwerping
Wat zat en zit het mij nóg in de weg. Up’s en Downs.
Hoe voel ik mij momenteel,nu,
Van moedeloos naar lamgeslagen, ik vermijd, het leven, zoals altijd doe ik nog wat ik vind dát ik echt niet doen.( mijn werk uurtjes en eten op tafel)
Vanuit Rouw, mijzelf nóg niet helemaal kunnen vinden/Zijn.
Gedurende mijn proces,
Aanvaringen met relatie( wij zijn 3 jaar gescheiden geweest)stamgezin, (afstand geweest)vrienden ( breuk)
Recent is mijn moeder(91jaar overleden(afscheid definitief!) Mijn vader is in 1979 plotseling
overleden(51 jaar)
Mijn man na 23 jaar ontslagen op overbodig zijn.
Recent een nieuwe baan gevonden,voor eind proeftijd er weer uit.
We hebben één zoon van 24 daar gaat het goed mee.
Opleiding,vriendin,vrienden,zijn voetbal.
Zien / ervaren hij leeft zijn leven! Woont nog thuis waar hij zelf bewust voor kiest. Ik vind hét stiekempjes fijn!
Emotioneel
Mentaal
Fysiek & Sociaal
Voel ik mij boos,verdrietig moedeloos en nu ook lamgeslagen.
Ik worstel en blijf boven komen…Hoe dan!
Ik geef mijn leven een 4.
Mijn drijfveer is mijn zoon.
Daar leef ik voor, waarbij ik hem zijn ruimte geef,zo verstandig ben ik wel! En hij gelukkig ook.